الگوهای فرا زمانی

در تمام تاریخ چند نفر هستند که گفتار و کردارشان آینه ای بر حقیقت هستی و ماهیت انسان و سنتهای الهی و واقعیت تاریخ  و الگویی فرا زمانی و فرا مکانی برای بشر باشد؟
 اگر از شناخت همین چند نفر هم غافل شویم، آنگاه حق ماست که برای تامین خوراک روحمان به دام انواع تغذیه های انحرافی و مسموم بیفتیم. تغذیه هایی که در آنها حقایق و راستیهایی آلوده اباطیل و انحرافاتی  شده که تشخیص این آلودگیها کار عقل کم فروغ و تنبل ما نیست...اینست که به سادگی به وادیهایی کشیده میشویم که سالها و شاید برای همیشه از رشد حقیقی باز داردمان. چرا که مخاطب معمولی حقیقتی را خوشایند می یابد اما متوجه انحرافات همراه آن نمیشود و آنگاه که مجذوب حرفی شد آمادگی پذیرش حرفهای دیگر را هم از  گوینده اش پیدا میکند و  همه حرفهایش را به عنوان حقیقت می پذیرد.
 اینجاست که لا اقل برای ما که وارث گنجهایی گران از گفتار و کردار چنین شخصیتهایی هستیم، آشنایی با آنها و شناختشان قبل از هر مطالعه و آشنایی و شناخت دیگری، میتواند در حکم چراغی پر فروغ در شناسایی راه از بیراهه  و راستی از ناراستی در مطالعات بعدیمان از اشخاص و مکتبهای دیگر باشد.