آدمهاي معمولي... آدمهاي قالبي و متعارف و معقول و به اصطلاح نرمال...
آنها كه همه زندگيشان بر اساس قالبهاي مرسوم رقم ميخورد و اگر به مساله اي برخورند كه در اين قالب تجربه نشده بود هرگز نميتوانند آنرا مستقلا مورد سنجش قرار دهند و فورا در برابرش گارد ميگيرند كه به قول علي:مردم دشمن هر آن چيزي هستند كه نميدانند .برايشان هر عملي و هر روشي فقط و فقط زماني قابل پذيرش است كه قبلا نسخه تاييدش بر اساس تجربه هاي ديگران يا سفارش كساني كه قبولشان دارند ارايه شده باشد.
اين موجودات قالبي هستند كه در زندگيشان هيچ نوآوري و خلاقيتي نمي بينيد . هيچ حرف تازه اي و هيچ كار تازه اي را نمي توان از ايشان سراغ گرفت.
معاشرت با اينهاست كه انسان را از لحاظ روحي و معنوي عقيم ميكند . و براي آنها كه انديشه و احساسشان والاتر از سطح عوام است چه دردي عميقتر از محصور شدن در ميان خيل معموليها ؟
در عرف ما آدمهاي قابل اطمينان و احترام ، همين موجودات نرمال هستند .
باور عمومي بر اين است كه به آدم غير نرمال نمي توان اطمينان كرد چون طبق الگوهاي موجود در جامعه زندگي نميكند. در حال حاضر بار معنايي آدم غير نرمال دلالت بر صفاتي منفي در او دارد .
اما آيا هنجارهاي جامعه ما تماما موارد مثبتي است كه هر كس آنها را نپذيرفت موجودي غير نرمال به معناي منفي تلقي شود ؟
آيا موجودات غير نرمال مثبت نداريم ؟
کساني كه قالبهاي جامعه را در جهت اصلاح و تعالي آن مي شكنند در جامعه ما چه جايگاهي دارند ؟
متاسفانه آنها هم با موجودات غير نرمال منفي به يك گاري بسته ميشوند . يعني اصل در جامعه ما الگوهاي جا افتاده است و هركس خلاف آن زندگي كند در جهت مثبت يا منفي ، موجودي نامطلوب تلقي ميشود .
در حالي كه بسياري از اين الگوهاي جا افتاده نه توجيه ديني دارند و نه توجيه عقلي اما عرفا و در امتزاج با عناصر ديني در نگاه عموم تقدس يافته اند . خرافات و انحرافاتي در لباس دين و رسمها و سنتهايي آميخته با آن معجوني پديد آورده است كه اكنون عرف مقدس جامعه ما انگاشته ميشود .
در اين شرايط هر تلاشي براي اصلاح و زدودن عناصر منفي فرهنگ و عناصر بدلي دين با واکنش منفی مواجه ميشود و هركس كه بخواهد لااقل خودش را از اين انحرافات دور نگه دارد از ديد عموم موجوديست غير نرمال یا غير قابل اعتماد.
این طرد شدن بهای حق باوری و حق مداری کسانیست که در کلام خدا
"از راههایی نمیروند که روندگان آن بسیارند."
آنها كه همه زندگيشان بر اساس قالبهاي مرسوم رقم ميخورد و اگر به مساله اي برخورند كه در اين قالب تجربه نشده بود هرگز نميتوانند آنرا مستقلا مورد سنجش قرار دهند و فورا در برابرش گارد ميگيرند كه به قول علي:مردم دشمن هر آن چيزي هستند كه نميدانند .برايشان هر عملي و هر روشي فقط و فقط زماني قابل پذيرش است كه قبلا نسخه تاييدش بر اساس تجربه هاي ديگران يا سفارش كساني كه قبولشان دارند ارايه شده باشد.
اين موجودات قالبي هستند كه در زندگيشان هيچ نوآوري و خلاقيتي نمي بينيد . هيچ حرف تازه اي و هيچ كار تازه اي را نمي توان از ايشان سراغ گرفت.
معاشرت با اينهاست كه انسان را از لحاظ روحي و معنوي عقيم ميكند . و براي آنها كه انديشه و احساسشان والاتر از سطح عوام است چه دردي عميقتر از محصور شدن در ميان خيل معموليها ؟
در عرف ما آدمهاي قابل اطمينان و احترام ، همين موجودات نرمال هستند .
باور عمومي بر اين است كه به آدم غير نرمال نمي توان اطمينان كرد چون طبق الگوهاي موجود در جامعه زندگي نميكند. در حال حاضر بار معنايي آدم غير نرمال دلالت بر صفاتي منفي در او دارد .
اما آيا هنجارهاي جامعه ما تماما موارد مثبتي است كه هر كس آنها را نپذيرفت موجودي غير نرمال به معناي منفي تلقي شود ؟
آيا موجودات غير نرمال مثبت نداريم ؟
کساني كه قالبهاي جامعه را در جهت اصلاح و تعالي آن مي شكنند در جامعه ما چه جايگاهي دارند ؟
متاسفانه آنها هم با موجودات غير نرمال منفي به يك گاري بسته ميشوند . يعني اصل در جامعه ما الگوهاي جا افتاده است و هركس خلاف آن زندگي كند در جهت مثبت يا منفي ، موجودي نامطلوب تلقي ميشود .
در حالي كه بسياري از اين الگوهاي جا افتاده نه توجيه ديني دارند و نه توجيه عقلي اما عرفا و در امتزاج با عناصر ديني در نگاه عموم تقدس يافته اند . خرافات و انحرافاتي در لباس دين و رسمها و سنتهايي آميخته با آن معجوني پديد آورده است كه اكنون عرف مقدس جامعه ما انگاشته ميشود .
در اين شرايط هر تلاشي براي اصلاح و زدودن عناصر منفي فرهنگ و عناصر بدلي دين با واکنش منفی مواجه ميشود و هركس كه بخواهد لااقل خودش را از اين انحرافات دور نگه دارد از ديد عموم موجوديست غير نرمال یا غير قابل اعتماد.
این طرد شدن بهای حق باوری و حق مداری کسانیست که در کلام خدا
"از راههایی نمیروند که روندگان آن بسیارند."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر