آذر ۰۸، ۱۳۸۹

حرمت انسانی


وقتي در مي يابيم که سرشت آدميان جز خير و نيکي نيست و آدم بد ذات وجود خارجي ندارد
و بديها ،     آلودگيها و عارضه هايي هستند برجان آدمها ،  مي توانيم  به جاي   بد ديدن آدمها    ، بديهايشان را به عنوان يک عارضه و بيماري  بر جانشان ببينيم  و اگر مي توانيم در علاجشان کوشيم
   و به مقابله با 
 بديها بشتابيم   نه دشمني با اشخاص و اجازه ندهيم تا آلودگيها و کژيها که هر کس به شکلي و تا حدودي دچار
. آنهاست  موجب شود که حرمت انساني افراد را فراموش کنيم و به انحراف خصومت با اشخاص دچار شويم   


هیچ نظری موجود نیست: