به میزانیکه سطح فکری و روحی آدمی بالاتر میرود ، حساسیتها و توجهاتش نیز به مسایل مهمتری در زندگی اختصاص میابد ؛ تا آنجا که می توان سطح وجودی هر کس را از نوع دغدغه های فکری و حساسیتها و اولویتهایش فهمید . انسانهای بزرگ در هر شرایطی که باشند اجازه نمیدهند مسایل و مشکلات روزمره زندگی تبدیل به دغدغه و نگرانی اصلیشان شود و بر عکسشان آدمهای اندکند که بر مسایلی اساسا کم اهمیت و جزیی ، حساسیتها و نگرانیهای فوق العاده دارند ؛ چرا که دنیایشان دنیای کوچکی است و هر چه دنیای فرد کوچکتر باشد مسایل کوچکتر را بزرگتر می بیند . همانطور که قبلا گفتم وقتی موضوع کم اهمیتی ( در مقیاس حقیقی وجود ) برایمان مهم شود ، حتما موضوع مهمی نیز هست که برایمان کم اهمیت شده باشد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر