آذر ۰۹، ۱۳۸۹

حقیقت دین

دینی که جامعه را به سوی عدالت سوق ندهد، فریب است.
دینی که جامعه را به سوی رشد و تکامل مادی و معنوی سوق ندهد فریب است.
دینی که آزادی انسان را حرمت ننهد فریب است.
دینی که در آن حق و حرمت و حیثیت و شرافت و آزادی و رفاه سهم طبقه و گروه و باند خاصی باشد، فریب است.
دینی که حاکمانش با ادعای خادم مردم بودن اربابی کنند فریب است.


هیچ نظری موجود نیست: