تسلیتهای تبعید

  آفریده هایی هستند که هرگز برایم کهنه و تکراری نمیشوند :

      آدمهایی از تاریخ یا از جامعه امروزم ،
      کتابهایی چند و نیز
      شعرهایی
      آهنگهایی
      عکسهایی
      ...

      اینهایند مصادیق خویشاوندیها و تعلقات عمیق روحی
      همدم لحظه های سخت سفر
      آشنای روزهای بیکسی
      پرستار اوقات بی تابی
      مهربان شبهای بغض آلود
      امید فرجامی در تبعید
      تسلیتی در آوارگیهای هولناک  ندانستن و ندیدن
      آرامشی در سیطره هراسناک تردیدها
      تکیه گاهی در آن هنگامه ها که تکاپوی عقل هم عقیم می ماند
      و الهامی در آن زمان که نه تاب ایستادنم مانده است ، نه جرات رفتن